لچّه‌کار: مجید آجز
امرۆز، چَهرێں جلّکے
جنتررؤاجێں زندگی
جُنزیت چۆ پیرێں بلُّکءَ
لٹّءِ کُمکّءَ گام جنت
...
بندیت راهاں بُکچهءَ
یاتءِ کپۆتی بانزلاں
بستگ هئیالانی سپر
دل نۆک‌تْردّێں آهوے
چه ساهگءَ جِندءِ هزیت
کۆه ءُ اگاراں در کپیت
...
دنزانی گارێں کارؤان
پادءِ نشاناں اێر کنت
بےساهێں سِنگانی سرا
مهکان‌شنزێں شپ منی
آزمان‌بالێن مُرگےءِ
چُمبان چۆ دانءَ بێوَس اِنت
تلکے په زندءَ هر کَدَم
.....
لٹّءِ کمکّءَ گام جنت
جنتررؤاجێں زندگی
جُنزیت چۆ پیرێں بلّکءَ
جند‌ءِ گُشانءَ ماں اڑیت
لچّه‌کار: چندن ساچ
جی په تئی زێبائیءِ هجگێن زهیر و ترانگءَ!
پێچیت منی ارواهءِ پێشی نؤبتاں
شهمنت دریگانی دپءَ، استال اُمرءِ رپتگێں
زندءِ هزاران کسّه اَنت
امبروز همێش اِنت بْرهنگێں
گندان تئی بانۆریءِ سهرێن گشان‌ءِ پلّؤءَ،
وئیرندهێں ادّیرهاں
بِل زندگی!.....
من گۆں وتی وابانی مؤجان مرتگاں
په من نمنتگ آکبت
نوں په کئیا ارمانی‌ئێن مۆتکان جنئے
ادّیرهاں نێست‌اِنت تؤار
نه رۆلهی، نه بامسار
استین گۆن بچکنداں شُتنت
زانێں دو بر واتر نبنت اُمرءِ رگام
بلے
جی په تئی زێبائیءِ ورنائیءَ
گیریت منا پێشی وڑا
من کْوهن باں
تئی دراهیءِ درینّءَ جتگ
من گۆن شلنگءَ اهتگاں
تؤ چۆ سدوّا بوتگئے.... دێمءَ منی اۆشتاتگئے
تئی زانسرءَ اێر کپتگ‌اَنت
لنکُک منی بے باورێں
یک پاسےءِ همراهیءَ، زندءِ هزاراں پاس جت
وابان کرۆجیت کئے وتی؟
جی په تئی بالادءِ سرسبزێں بهشت!
من چۆ نگْورتێں کۆکرءَ اێر کپتگاں
په سئیل ءُ سْواد
جی په تئی مهرانی تُنّءِ زێمرءَ!
تْرانگ تئی، جانءِ پُٹان انگت منیّان پاد کنت
شپ‌چلّگی، زئیم اِنت زمستان تئی بدن
زند یک ملورێں کسّهے
من کسّهءِ...... پُژمردگێں کارستے آں
بله انگت گوَشاں:
« جی په تئی ملگۆرءِ شنگێں موسمءَ »
لچّه‌کار: مبارک کازی
دلکشّ اِنت چینچو ، تئی شهرءِ ابێتکێں مۆسم
ھُشکێں پنّ وھدے کپنت گێدیءِ دلبندءِ سرا
تؤ که مهنائێن گُشانءَ وتی تالان کنئے
شنگ بیت درینّءِ همُک شل، منی بند بندبندءِ سرا
ماهکان، نۆد، سمین، نؤبتءِ شپ، پُلّێں ھتم
واهگءِ پاکێں رَهءَ، مهر ءُ وپاءِ دۆد اَنت
شهرءِ شیردرۆشمێں شررنگانی شپ‌کجّلێں چمّ
بێگاهاں انچۆ خُمار اَنت دلءِ زنگاں شۆدَنت
کئیپ سدگنجێں ؛ که تاسانی تها چؤل جننت
کئیت بالادءِ تئی دُرّێن سَدپ! گیر منءَ
کۆهێں دلبندءِ سرا اێر اِنت تئی پُلّێں بدن
یات پِرّێننت چشێں مۆسمءَ، سکّ دیر منءَ
دلکشّ اِنت چینچو تئی شهرءِ ابێتکێں مۆسم
لچّه‌کار: منیر مۆمن
دل اِنت که دمبرانَ کنت
و گِلّهانی تْراولێں بدن شلیت
من دیستگ‌اَت
تئی بَنگ‌مِتکگێں رؤاجءِ ساھگءَ
چۆ مُهرگءَ رُدان اَتنت
اے شهر گۆں کُدۆکێں رۆشنائیاں
اے درۆگ ءُ راست
اے دمک ءُ دَر
تئیاب گۆں ابێتکێں تُنّءِ گْواھیءَ
چراگ گۆں زمینّێں دردءِ لِزّتءَ
رُدان پۆشگا اَتنت
ترا ءُ تئی ملارێں زێبناکیءَ
منءَ ، منی گنۆکێں اێوکیءِ ملپدءَ
بچار تئی
اے بنگ‌متکگێں رۆاجءِ ساھگءَ
مئے زندگی چۆ زردێں تاک رتکگێن
.....
من یک شپے تهاری شانتلے کتگ
ته اشکناں
که گْوات اینچو سِترَ بیت ءُ کئیت
ته ڈکّیت ساہ گْواچنءِ
چراگ اچ وتءَ که گێش
آسءِ تالهءِ زھیراں ونڈ کنت
ته زندگیءِ چمّ آبله بئینت
پمێشکا دل گْوَشیت
وتءَرا چۆ زھیرےءِ
نلےءِ باتنءَ بکِش
چه گْوات ءُ رۆشنائیاں جُتا
دور بو چه درۆگ ءُ گْواچناں دْرھێں
که نوں اے گِلّهانی تراولێں بدن شلیت
تئی بَنگ‌متکگێں رؤاجءِ ساھگءَ
لچّه‌کار: امیر دۆست
ترا جێڑاں
سما بیت جاگهے هؤر اِنت
همُک چیز آپءِ بۆءَ کنت
من تُنّی بان و در کایاں
تئی دروازگءَ گنداں
که اَچ من دور اۆشتاتگ
جَلکشان اِنت چۆ شهمےءَ
من نزّیکءَ رؤان سر باں
دان هچّی نێست
ءُ دنزے شولّ کشّان اِنت
من تهنا آن
وتی وئیرانگءِ دمکءَ
کسے کئیت ءُ وتی زێبائیءِ شهمءَ
ادا بالیت ءُ واتر کنت
بله کارے دگه کنت گۆن
هما کشکءَ که من کایاں
هما کشکءَ پتائیت ءُ درءَ بند کنت
ترا مرچی گْوَشگ لۆٹاں
وتی آسءَ
منی پێشانیءِ گئیابءَ
اگن بالئے.....
گڑا گْواتءَ پلونچءَ کن
برے گۆن جمبران آ دێم
ٹهێنئے په من استالے
شپءِ ادّیرهءَ دْرنجئے
سپر آجۆئیءِ چهر اِنت
کپۆتی بال ءُ پَرّامے
زمینّ ءُ آزمان گندیت ءُ واترّیت
منی هۆشامءِ سابستءَ
من په تؤ در کپگ لۆٹاں
بلے چاراں...........
منا دۆدے گْورا تؤک اِنت
من پابند آں
منی دریا
منی پادانی زمزیلّ اِنت
منءَرا سر گِرگ نئیلیت
زمانگ چینچو شیوار اِنت
تئی دروازگءِ شهمءَ
وتی مئیمءَ بُتءَ پِر کنت
تهاریءَ گۆن همراہ بیت
ءُ جنزان کنت
نچاریت واب ءُ آگاهێں
دل ءُ چَمّانی هنکێناں
وتی رپتارءَ مانا دنت
تؤارءِ سَند ءُ کۆه‌دێمان
پدا کئیت‌اِنت منی وئیرانگءِ دمکءَ
منی پێشانیءِ گئیابءَ
وتی وهدءَ کپۆتے کنت ءُ سئیلءَ آزمانءَ رؤت
بلے من چینچو پابند آں!
وتی دریاءِ زندانءَ نزانئے تؤ
ترا مرچی گوَشگ لۆٹاں
سپر آجۆ بوَگ لۆٹیت
سپر آجۆئیءِ چهر اِنت
