بلۆچی لبزانک ‌ءُ ادب

بلۆچی آنلاین تاکبند

بلۆچی لبزانک ‌ءُ ادب

بلۆچی آنلاین تاکبند

سلام خوش آمدید

۹ مطلب در دی ۱۴۰۰ ثبت شده است

تئی شهرءِ ابێتکێں مۆسم

لچّه‌کار: مبارک کازی

 

 

دلکشّ اِنت چینچو ، تئی شهرءِ ابێتکێں مۆسم


ھُشکێں پنّ وھدے کپنت گێدیءِ دلبندءِ سرا


تؤ که مهنائێن گُشانءَ وتی تالان کنئے

 
شنگ بیت درینّءِ همُک شل، منی بند بندبندءِ سرا


ماهکان، نۆد، سمین، نؤبتءِ شپ، پُلّێں ھتم


واهگءِ پاکێں رَهءَ، مهر ءُ وپاءِ دۆد اَنت


شهرءِ شیردرۆشمێں شررنگانی شپ‌کجّلێں چمّ


بێگاهاں انچۆ خُمار اَنت دلءِ زنگاں شۆدَنت


کئیپ سدگنجێں ؛ که تاسانی تها چؤل جننت


کئیت بالادءِ تئی دُرّێن سَدپ! گیر منءَ


کۆهێں دلبندءِ سرا اێر اِنت تئی پُلّێں بدن


یات پِرّێننت چشێں مۆسمءَ، سکّ دیر منءَ 


دلکشّ اِنت چینچو تئی شهرءِ ابێتکێں مۆسم

رامگ

لچّه‌کار: هالک ارمان

 

 

تئی زهیر چۆره‌ئێن کدۆهےءَ چه کپتگ‌انت


چۆ مُرگی چُنکیءِ وڑا


من دست سرءَ سمارتگ‌­انت


په واهگے


نوں تئی زهیراں پُٹ کتگ

 

ءُ بانزلِش په ناز رُستگ­‌انت


نوں انچۆ رامگ اَنت که بے منءَ نبنت

بنگ‌مِتکگێں رؤاجءِ ساھگءَ

لچّه‌کار: منیر مۆمن

 

 

دل اِنت که دمبرانَ کنت


و گِلّهانی تْراولێں بدن شلیت


من دیستگ‌اَت


تئی بَنگ‌مِتکگێں رؤاجءِ ساھگءَ 


چۆ مُهرگءَ رُدان اَتنت


اے شهر گۆں کُدۆکێں رۆشنائیاں

 
اے درۆگ ءُ راست


اے دمک ءُ دَر


تئیاب گۆں ابێتکێں تُنّءِ گْواھیءَ


چراگ گۆں زمینّێں دردءِ  لِزّتءَ


رُدان پۆشگا اَتنت


ترا ءُ تئی ملارێں زێبناکیءَ


منءَ ، منی گنۆکێں اێوکیءِ ملپدءَ

 
بچار تئی


اے بنگ‌متکگێں رۆاجءِ ساھگءَ

 
مئے زندگی چۆ زردێں تاک‌ رتکگێن

 

.....

 

من یک شپے تهاری شانتلے کتگ


ته اشکناں

 
که گْوات اینچو سِترَ بیت ءُ کئیت

 
ته ڈکّیت ساہ گْواچنءِ


چراگ اچ وتءَ که گێش


آسءِ تالهءِ زھیراں ونڈ کنت


ته زندگیءِ چمّ آبله بئینت


پمێشکا دل گْوَشیت


وتءَرا چۆ زھیرےءِ


نلےءِ باتنءَ بکِش


چه گْوات ءُ رۆشنائیاں جُتا


دور بو چه درۆگ ءُ گْواچناں دْرھێں 


که نوں اے گِلّهانی تراولێں بدن شلیت


تئی بَنگ‌متکگێں رؤاجءِ ساھگءَ 

 

تئی پْترونکێں لُنٹ

لچّه‌کار: گلام هسئین شۆهاز

 

 

تئی پْترونکێں لُنٹ

 

گوَشئے ...


مێنتگ‌اَنت ماں هزّامی تاجگێں تْرنداپءِ تها


ءُ نیل‌رنگ ءُ بےزبانێں چمّ


تلنبانی سارتێں ساهگءِ


شاهگان ءُ دست‌نجتگێں کانیگ اَنت


که...  چه هلک ءُ مێتگاں 

 

دیر کۆه‌لمبان واب اَنت په وڑے


آ تؤ ئے...


که، من سُجدگ کتگ

 

ءُ دلءِ بندانی بانُک لێکتگ


ءُ ماں اێر بُکّۆکێں همُک رۆچءِ 

 

بْرانزانی تها


تئی تِلاه‌دْرۆشمێں دێمءِ اَکسُن کشّتگ


آ تؤ ئے...


که، مدام زندگ بیتگئے 


منی نمیرانێں هئیالانی دل‌دِلێن بندبندءِ تها


(ءُ) من چۆ چاگردءَ مدام


بندیگ بیتگاں ، باهۆٹ بیتگاں 


ءُ زندءِ گۆن وت ءُ بےوَتێں ساهتان


شئیر پر بستگ، ترا ءُ تئی زێبائیءِ نازێنک جتگ


پر تؤ ءُ منی تُنّیگێں دلءِ گْواشءَ

 

مۆشنزێں هئیال 


من چه کرناں گام جناں بیتگ و آتکگاں 

 

کدی بیت؟

لچّه‌کار: اتا شاد

 

 

کدی بیت من نزانێں، منی آگهی چه وابءَ
منءَ هچ شفا نداتگ دلءِ اشکرێں کتابءَ


تئی کدّهاں زهیرءِ ، منءَ وانگ وانگ کرتگ
چۆ شرابی‌ئێں گلابءَ، چۆ گلابی‌ئێں شرابءَ 

 

منی کرتگێں گنه نوں، منءَ چے بدنت بارێں 
منءَ داتگ‌اَت گناهے منی کرتگێں سؤابءَ 


او سمین ءُ آسمی بۆ! کدی مئے گْوَرا بیا تؤ 
تؤ بدئے شپارێں بیکّاں منی زِردءِ پێچ ءُ تابءَ


منی جێڑگاں دلئیگان، منءَ هال دات گدارے
منءَ چے گْوشیت بانُک منی کاگدءِ جْوابءَ


کدی مهپر اَنت که شِنگ‌اَنت ،کدی دیدگ اَنت خمار اَنت
منا شاد گار کرتگ همے سمّیانی دابءَ

 
 

 

 

گُڈّی بنی‌آدم

لچّه‌کار: مبارک کازی

 

 

سُتکگێن شهرءِ  گُڈّی بنی‌آدم
تؤ کجام اۆستءَ زندگ ئے بارێں؟


کئی شۆهازءَ تئی چمّ راهءَ اَنت؟
راز چی اِنت تئی نندگءِ بارێں؟


لڈّتگ کُلّێں هلک ءُ بازاراں 
دێم په بےنامێں منزلے رپتنت


دورسرێن راهءِ دێریگێں همراه
بےپدێن  پگرانی پدا کپتنت


مهوَشێن کاڑ ءُ پُلگدێں ورنا
پُلّێں سالۆنک ءُ ٹیٹّلێں بانۆر


رپتگ‌اَنت وهدءِ ننگرێں  هارءَ
ٹیٹّل ءُ سئید ءُ آسک ءُ گڈّ ءُ گۆر

 

تؤ تنی وهدی نشتگ ءُ چارئے 
پْرشتگێں بانءُ شنگێں بادگیراں


گیر ترا کایَنت رپتگێں نؤبت
گۆرگێں کُلّ گۆں شاگێں منگیراں 


پاد آ پاد آ که انسران اِنت شپ
لاسُکێں استاران تْرپگ زرتگ


جی، زرءِ سارتێں کؤش کشّان اِنت
شپ‌بۆءِ  پُلّاں هم زَرگ زرتگ


دور چه زربارءِ دۆچێں پندۆلءَ
لُڈّان لُڈّانءَ ماهءَ سر کَشتگ


چۆ جنۆزامءِ  گرێتگێں چمّاں!
زندمان سۆگی مَرگ پُرسیگ اِنت

 

سُرمّگێں  شامءِ گرێتگێں چمّاں 
سُتکگێں شهرءِ گُڈی بنی‌آدم

رپتگێنانی مَنتگێں مهرم


بیا منی آستونکءَ بزور پهک کن!
دیگرێں بامءِ گرێتگێں چمّاں 

 
 

 

 

چِنکَدَر تهنایی اِنت

لچّه‌کار: مبارک کازی

 

 

زْرمبشے تْرِکّے تؤارے، چِنکَدَر تهنایی اِنت
نه دلے نه دردوارے، چنکدر تهنایی اِنت

 

گۆن من اے کهتِ رجالءَ پَشت نکپتگ ھچ دگه
دور پێداک اِنت بهارے چنکدر تهنایی اِنت

 

اے کپۆدر که ترا هُمبۆئێن درۆتان دنت منی
گۆن وتءَ سهتے مدارئےِ ، چنکدر تهنایی اِنت

 

اے گیابانءَ که پێشءَ گُرکیان ھالؤ جتگ
توپّکے نه سرمچارے ، چنکدر تهنایی اِنت

 

بلبلے تیتّانلی نه مێش‌مُرگے ترانَ کنت
گالوارے په گدارے ،چنکدر تهنایی اِنت

 

کازیءَ شانک داتگ‌اَنت چمّ گۆن هُداءِ کُدرتان
ماهءِ پێشانی گُبارے، چنکدر تهنایی اِنت

 

من ھمے رنگءَ تئی زُلپانی کئیدءَ کپتگان
جۆگی‌یے نه سیاه‌مارے، چنکدر تهنایی اِنت

سپر آجۆئیءِ چهر اِنت

لچّه‌کار: امیر دۆست

 

 

ترا جێڑاں


سما بیت جاگهے هؤر اِنت


همُک چیز آپءِ بۆءَ کنت


من تُنّی بان و در کایاں


تئی دروازگءَ گنداں


که اَچ من دور اۆشتاتگ


جَلکشان اِنت چۆ شهمےءَ


من نزّیکءَ رؤان سر باں 


دان هچّی نێست

 

ءُ دنزے شولّ کشّان اِنت

 

من تهنا آن


وتی وئیرانگءِ دمکءَ


کسے کئیت ءُ وتی زێبائیءِ شهمءَ


ادا بالیت ءُ واتر کنت


بله کارے دگه کنت گۆن


هما کشکءَ که من کایاں


هما کشکءَ پتائیت ءُ درءَ بند کنت

 

ترا مرچی گْوَشگ لۆٹاں


وتی آسءَ


منی پێشانیءِ گئیابءَ


اگن بالئے.....


گڑا گْواتءَ پلونچءَ کن


برے گۆن جمبران آ دێم


ٹهێنئے په من استالے


شپءِ ادّیرهءَ دْرنجئے

 

سپر آجۆئیءِ چهر اِنت

 

کپۆتی بال ءُ پَرّامے


زمینّ ءُ آزمان گندیت ءُ واترّیت


منی هۆشامءِ سابستءَ


من په تؤ در کپگ لۆٹاں


بلے چاراں...........


منا دۆدے گْورا تؤک اِنت

 

من پابند آں

 

منی دریا


منی پادانی زمزیلّ اِنت


منءَرا سر گِرگ نئیلیت

 

زمانگ چینچو شیوار اِنت


تئی دروازگءِ شهمءَ


وتی مئیمءَ بُتءَ پِر کنت


تهاریءَ گۆن همراہ بیت

 

ءُ جنزان کنت


نچاریت واب ءُ آگاهێں


دل ءُ چَمّانی هنکێناں


وتی رپتارءَ مانا دنت


تؤارءِ سَند ءُ کۆه‌دێمان


پدا کئیت‌اِنت منی وئیرانگءِ دمکءَ


منی پێشانیءِ گئیابءَ


وتی وهدءَ کپۆتے کنت ءُ سئیلءَ آزمانءَ رؤت


بلے من چینچو پابند آں!


وتی دریاءِ زندانءَ نزانئے تؤ


ترا مرچی گوَشگ لۆٹاں


سپر آجۆ بوَگ لۆٹیت


سپر آجۆئیءِ چهر اِنت

 

دْراهی

لچّه‌کار: منیر مۆمن

 

 

پْرشتگێن بچکندےءِ


 نێم‌سوئێن امبازءِ تها


هلکے...

 


من اۆدا نشتگاں

 


نێم بێل آگهی


کئیلـے وپا

 


بس یک چٹانکے زندگی

 

بلۆچی لبزانک ‌ءُ ادب

یک بلۆچی آنلاین تاکبندے که چاگردی رسانکدرءِ پلامرزیءَ بلۆچی لبزانک، ادب، دۆد ‌ءُ ربێدگ ‌ءُ چاگرد‌ءِ بنگپانی سرا گپ کنت.

 

بلوچی لبزانک و ادب مجله‌ای آنلاین است که با استفاده از رسانه اجتماعی به موضوعات ادبیات، فرهنگ و اجتماع بلوچ و بلوچستان می‌پردازد.