بنگ‌مِتکگێں رؤاجءِ ساھگءَ

لچّه‌کار: منیر مۆمن

 

 

دل اِنت که دمبرانَ کنت

و گِلّهانی تْراولێں بدن شلیت

من دیستگ‌اَت

تئی بَنگ‌مِتکگێں رؤاجءِ ساھگءَ 

چۆ مُهرگءَ رُدان اَتنت

اے شهر گۆں کُدۆکێں رۆشنائیاں

 
اے درۆگ ءُ راست

اے دمک ءُ دَر

تئیاب گۆں ابێتکێں تُنّءِ گْواھیءَ

چراگ گۆں زمینّێں دردءِ  لِزّتءَ

رُدان پۆشگا اَتنت

ترا ءُ تئی ملارێں زێبناکیءَ

منءَ ، منی گنۆکێں اێوکیءِ ملپدءَ

 
بچار تئی

اے بنگ‌متکگێں رۆاجءِ ساھگءَ

 
مئے زندگی چۆ زردێں تاک‌ رتکگێن

 

.....

 

من یک شپے تهاری شانتلے کتگ

ته اشکناں

 
که گْوات اینچو سِترَ بیت ءُ کئیت

 
ته ڈکّیت ساہ گْواچنءِ

چراگ اچ وتءَ که گێش

آسءِ تالهءِ زھیراں ونڈ کنت

ته زندگیءِ چمّ آبله بئینت

پمێشکا دل گْوَشیت

وتءَرا چۆ زھیرےءِ

نلےءِ باتنءَ بکِش

چه گْوات ءُ رۆشنائیاں جُتا

دور بو چه درۆگ ءُ گْواچناں دْرھێں 

که نوں اے گِلّهانی تراولێں بدن شلیت

تئی بَنگ‌متکگێں رؤاجءِ ساھگءَ