لچّه‌کار: امیر دۆست
سپر چۆ ساهگےءَ مهروان اِنت
منءَ گۆن اِنت وتی پادان رؤان اِنت
اے چۆنێں راهگْوزی دنزے نزاناں
منی تهنائیءَ تؤکل مُشان اِنت
اے دمکءَ اچ من پێسر کس نئیاتکگ
اے دمکءَ مرچان هرکس سر جنان اِنت
شپءِ آبرێشمی تاله مرۆچاں
تئی دروازگءِ شهماں اڑان اِنت
تؤ انچێں چمّے ئے ، تئی زێبناکی
دلءِ آبادێں چنکاں پِر رچان اِنت
گْوشنت انچۆ امیرءِ شائرێں دل
مزن بوتگ بلے اُمرئےِ کسان اِنت
لچّه‌کار: امیر دۆست
ترا جێڑاں
سما بیت جاگهے هؤر اِنت
همُک چیز آپءِ بۆءَ کنت
من تُنّی بان و در کایاں
تئی دروازگءَ گنداں
که اَچ من دور اۆشتاتگ
جَلکشان اِنت چۆ شهمےءَ
من نزّیکءَ رؤان سر باں
دان هچّی نێست
ءُ دنزے شولّ کشّان اِنت
من تهنا آن
وتی وئیرانگءِ دمکءَ
کسے کئیت ءُ وتی زێبائیءِ شهمءَ
ادا بالیت ءُ واتر کنت
بله کارے دگه کنت گۆن
هما کشکءَ که من کایاں
هما کشکءَ پتائیت ءُ درءَ بند کنت
ترا مرچی گْوَشگ لۆٹاں
وتی آسءَ
منی پێشانیءِ گئیابءَ
اگن بالئے.....
گڑا گْواتءَ پلونچءَ کن
برے گۆن جمبران آ دێم
ٹهێنئے په من استالے
شپءِ ادّیرهءَ دْرنجئے
سپر آجۆئیءِ چهر اِنت
کپۆتی بال ءُ پَرّامے
زمینّ ءُ آزمان گندیت ءُ واترّیت
منی هۆشامءِ سابستءَ
من په تؤ در کپگ لۆٹاں
بلے چاراں...........
منا دۆدے گْورا تؤک اِنت
من پابند آں
منی دریا
منی پادانی زمزیلّ اِنت
منءَرا سر گِرگ نئیلیت
زمانگ چینچو شیوار اِنت
تئی دروازگءِ شهمءَ
وتی مئیمءَ بُتءَ پِر کنت
تهاریءَ گۆن همراہ بیت
ءُ جنزان کنت
نچاریت واب ءُ آگاهێں
دل ءُ چَمّانی هنکێناں
وتی رپتارءَ مانا دنت
تؤارءِ سَند ءُ کۆه‌دێمان
پدا کئیت‌اِنت منی وئیرانگءِ دمکءَ
منی پێشانیءِ گئیابءَ
وتی وهدءَ کپۆتے کنت ءُ سئیلءَ آزمانءَ رؤت
بلے من چینچو پابند آں!
وتی دریاءِ زندانءَ نزانئے تؤ
ترا مرچی گوَشگ لۆٹاں
سپر آجۆ بوَگ لۆٹیت
سپر آجۆئیءِ چهر اِنت
