وشّێں وتن مئے مکّران
لچه‌کار: ابدُلّاه رؤانبد
بنزه: مکّرانءِ شئیر «اشرپ سربازی»
*دری لبز گۆں وتی درۆشمءَ کمانُکانءِ نیامءَ گیشّتگ‌اَنت.
*سرجمێں شئیرءِ وانگا ادا زۆر دئےاِت
وشّێں وتن مئے مکّران
دائم بباتئے کامران
آباد ءُ سبز ءُ مئیزران
هر وَکت که تئی نامءَ گران
تئی بۆ چۆ مسکءَ بیت زران
تئی دلجمێں گٹّ ءُ گران
سْیه‌بند ءُ بُرزێں تیهُّران
گپّ جننت گۆں جمبران
تئی سرشَم ءُ دْرنگ ءُ دران
دِرّ ءُ سئیادی سنگران
تئی کلّگ ءُ تئی آپسران
سبزێں گْونِکّ گۆں زامران
هُشبۆتِر اَنت «از زاپران»
کۆلِگ گۆں شیرکُمبێں تڑان
کؤردپ گۆں داز ءُ کیلّڑان
تئی کوچّگ ءُ تئی کهچران
دانیچّ گۆں شِمش ءُ کلپِران
آشکان‌مشیر ءُ پمپُران
زردپُلّ گۆں زردێں کُمبُران
گْرنچن پچ اَنت چۆ ٹپّران
ڈۆلُک گۆں زهم ءُ اسپران
سؤلێں کهیر گۆں شَنگران
جُگر ءُ کلێر ءُ کۆنران
شیرِن‌تِر اَنت « از شَکّران»
کیلّگ چۆ نیلّێں خئیبران
گْواش ءُ گیابێں کؤرسران
ولّ گۆں شکرتامێں بران
پرماش ءُ ماش گۆں باجِران
چێٹنت ءُ ساٹنت لاگران
گۆرّم گۆں بگّ ءُ باهراں
کرپاس گۆں سیاهێں سمّران
جۆهان گۆں ونڈ ءُ بۆهَران
مرّانءَ سٹّنت «بێکران»
داد اِنت «سخاوت گُستران»
لهڑبکش ءُ هاتم دروران
بهرَ کننت گْواپ ءُ گْوران
ائید اِنت په بْرِهک ءُ بێدران
جۆپاگ پُلے بےبُندران
بْرنج‌رۆن مُراهے شام‌گِران
نشتگ دنی چۆ گؤنران
دستور دنت په چاکران
کشّنت په سر « بارِ گران»
گْرامانی چێرا تتّران
پنڈۆک مں گْواپءَ پِشکِران
داس‌رۆن ءُ شامیگءَ گران
هۆش چِننت کرّ ءُ گوَراں
کَٹّ کننت چۆ تاجران
کندنت گۆں زالاں اندران
“لاپءِ درِن جت امبران”
مچّ گۆں گرکّ ءُ کۆکِران
گِرگْونگ گۆں گرانێں سَربَران
دریمپانچ ءُ نرمێں سیمُّران
رۆکێں گْترانک چۆ انگراں
هامێں گۆں پُلّێں پتّراں
بانجیگ‌ئےِ بهر اِنت بزگَران
انسان ءُ مُرگ ءُ رستران
گنجے په وار ءُ لنگران
کاینت ءُ نندنت شهرگْوران
بندنت برُنک ءُ کاپران
لُنجێں شگزّ گۆں ڈنگران
سێر اَنت گریب چۆ مێجران
سُندگْواپ گۆں جاک ءُ جلّران
رُمب ءُ اؤاچک ءُ الگران
گپّ اِنت گهێں «خوش محضران»
تئی سۆهؤێں «صنعتگران»
وش‌مهپلێں دیوان‌بَران
سینی شلیت گۆں ساسَران
کپّۆ گۆں گِردێں چپّران
دِهکان گۆں تۆرا شیکّ وران
بُرزێں گڑێلانی سران
گْورشاں چۆ شێنکی ٹکّران
اێوَند چۆ مارءَ شێپ گِران
دیوان کتگ آزاوَران
پۆن‌چِن چۆ مۆرءَ سُرسُران
پات ءُ کپات ءُ کُمبُران
لۆڑیگ گۆں ٹیه ءُ ٹمبران
مۆلِد گۆں نازێنک ءُ سُران
ٹیمبُک گۆں ڈهل ءُ ڈکُّران
ناچی گۆں سؤت ءُ زێمران
شاده کتگ رۆش‌آوران
لُنجێں تئیاب ءُ بندران
دریا گۆں واد ءُ کلّڑان
بۆجیگ گۆں لؤهێں ننگران
نؤلَ کننت پاسینجران
مچّو گۆں آ ماهی‌گِران
کاینت چه نیلبوێں زران
سارم ءُ تْگلم ءُ لوجّران
کاشُک گۆں وشێں کۆلگران
گۆر گۆں مزن‌کالکێں کِران
دلسۆکَ بنت «خرما خوران»
زێد ءُ چراگێں سؤلدَران
گْرێشگ گۆں کاش ءُ کُلدَران
بگ گۆں نلڈّێں اشتران
برّی کلم‌گۆشێں هران
اسپ ءُ هزاری گْرُهبران
بزگل گۆں مێش ءُ مێهڑان
مَهری گۆں پلّ ءُ پاکڑان
لێڑه گۆں پیلّی باهُڑان
ڈاچی گۆں بےگْومسێں جڑان
کاینت چه جێدءَ زَنزَران
پرّاپ گۆں ٹاب ءُ ٹاهُران
گامێش گۆں دێهی ڈڈّران
سانڈ چۆ هما جاناوران
ناهُنجُمێں کاریگران
گۆن اَنت شریک ءُ نؤکران
جاک اِنت مدام تئی جُمبُران
تئی سربلندێں مهتران
راجءِ کماشێں سروَران
گردِنکشێں نام‌آوران
ساهبدِلێں دین پروران
شێرهمّتێں « سلطانفران»
تئی مان‌مئیاتکێں کُنگران
جنگۆل ءُ سرکْومسێں نران
نؤجوان گۆں شێری ٹێٹراں
بْرانزَ گرنت چۆ اشکران
پُشتءَ نکنزنت ٹَکّران
تئی مهربانێں مادران
شیر دئیَنت شێرگُلّڑان
بلکێں کپنت رۆچے گڑان
بکشنت سران په بْرادران
تئی مَه‌لِکائێں دختران
آهۆرؤاجێں دْرم‌گْوران
پاک اَنت چۆ آپی گؤهران
چێر اَنت چه «چشمِ اختران»
گُل‌کندگێں مه‌پئیکران
لجّانی نازێں کؤتران
وش‌چاملێں منجؤسَران
پشک ءُ سریگ ءُ چادران
سنگؤ گۆں زرّێں زێوَران
بیکّانءَ دْرنزنت انتَران
مسک ءُ زباد ءُ انبَران
اهدِش کتگ گۆں شۆهران
مۆرے نڈکّیت ماپران
***
ائےمکّران! ائے مکّران!
دائم په تئی یادءَ زران
تئی مٹّ نه‌اِنت مازندران
وسپِت کناں داں دم بران
هچبر مباتئے لیمّران
دنیاءِ کهرێں سَرسَران
گردونءِ گشت ءُ چکّران
مُهتاج مباتئے هچبران
چمدار « به دستِ دیگران»
سۆچ بے اێتبارێں منکران
گدّار ءُ شومّێں ناشَران
همراه مبئے نادِلسران
دُزّ ءُ اڑۆج ءُ لنڈران
شئیتانءِ بێل ءُ یاوران
بے مادر ءُ بے «خواهران»
لُچّ ءُ لؤنگ ءُ لؤپران
بےزانگێں ناباوران
شێپنت تئی نامءَ مں پُران
تئی ساهبی گپّ ءُ تران
نکش اَنت مں کْوهنێں دپتران
گۆن اَنت گْوشۆکێں شائران
شِنگ اَنت مں کُنڈ ءُ کشوَران
***
جی مئے وتی «مُلکِ کهن»
میرێں بلۆچانی وتن
« رشکِ یمن، داغِ ختن»
دوست ئے بسے «نزدیکِ من»
انچۆ که ساه « اندر بدن»
پر مئے دلءَ « مثلِ چمن»
تئی ڈۆک ءُ ڈل « دُرّ عدن»
گزّ ءُ کنر « سرو ءُ سمن»
زیرُّک چۆ « شاخِ نسترن»
بیا تؤ بکن گۆں ما «سخن»
آ گْوستگێں گپّاں بجن
دل چۆ زِرءَ بیت « موج زن»
تئی پاریگێں ورنا کُج اَن[ت]
دریادل ءُ «لشکرشکن»
کۆهی پلنگ ءُ کرگدن
شاهین ءُ تاجدارێں هُدَن
« از گردشِ دهرِ دو رنگ»
شت از جهانءَ نام ءُ ننگ
دنیا مُج ءُ «تاریک ءُ تنگ»
زرتگ بدان رسمِ پرنگ
سربْرهنگءَ ترّنت ملنگ
بے ریش ءُ ٹاپی‌ئێں لؤنگ
کپتگ چه شاگاں نرپُلنگ
پرۆشتگ گماں شێرانی ونگ
شومّێں شگالاں کت دْرنگ
دمّالَ کنت « روباهِ لنگ»
مُرتنت مں دریاءَ نهنگ
کْراکیت پگل « بر قصدِ جنگ»
رتکنت چه بانزاں بال ءُ چنگ
جۆشَ جننت کانگشک ءُ کنگ
***
دنیا پرێبءَ پۆشتگ
مهر ءُ وپا مردان! شتگ
لجّ ءُ هئیاءَ بال کتگ
وت‌سیادیءِ کرنءَ جتگ
رشتگ چه برزا چُٹّتگ
دنیاءِ نؤبت کُٹّتگ
بارێں بلۆچ چۆ پٹّتگ
هئیران ءُ هُشک اِنت گٹّتگ
پُشت‌کنزکایی هٹّتگ
پتکێنک‌ئےِ کؤمءِ چٹّتگ
***
هئیپ اِنت که شت «نامِ نکو»
ننگ ءُ مڑا ءُ آبرو
نازێں گُلانی رنگ ءُ بو
تنک اِنت په دؤرءَ لجّءِ جۆ
جُتکَ جننت شومّێں کسو
«چشمِ وفا از وی مجو»
دنیا شتگ بود ءُ رُجءَ
گِپتگ جهان دنز ءُ مُجءَ
میرێں بلۆچ بوتنت کجا؟
باهۆٹءِ سِرّ بوتنت بَجا
گْواه اِنت اگت باگاڑءِ جاه
مُرتگ بلۆچ ننگ ءُ لجءَ
سِنگێں دلءَ مارے دجا
نالاهکێں گردن‌کجءَ
نێست‌ئےِ دلءَ « خوف ءُ رجا»
مال‌ئےِ زبان اِنت گج گجا
رێش اِنت چۆ لاگءَ سربَجءَ
هرجا چۆ زومّءَ جنت تِجءَ
***
مُرتنت مئیارجلّێں ملوک
راجانی تْران‌تۆسێں سرۆک
رپتنت « به زیرِ » هاک ءُ ڈۆک
منتنت نزانتکارێں گنۆک
اێررتکه چمّێں کانسلۆک
پر مال ءُ دنیاءَ هدۆک
ٹگّ ءُ دگاباز ءُ پُلۆک
گسّۆک ءُ دِرّۆک ءُ ورۆک
همساهگءِ تامءِ برۆک
چۆ پاچنءَ مست ءُ گنۆک
لاپءِ گُلام اِنت «مثلِ»گۆک
دنیا چۆ استینءَ شلۆک
جنت ءُ گْوزیت «مثلِ» گرۆک
ره تئی سڑکّ اِنت «مثلِ» جۆک
زیت کن وتءَ بندءَ بمۆک
رُنت ءُ مشیت تُهمءِ کشۆک
***
دنیا پرێب ءُ لاب کنت
هر رۆچ په رنگے داب کنت
لنٹاں رجیت انّاب کنت
زلپاں په گْرهن ءُ تاب کنت
مکر ءُ هنر هر باب کنت
هیله په «شیخ ءُ شاب» کنت
زهراں چۆ «مثلِ» آب کنت
شێپیت «شرابِ ناب» کنت
مردءَ په منتر واب کنت
لُنجءِ ته‌ئےِ گرکاب کنت
***
دنیا « مقام عبرت» اِنت
اے زندگی په نؤبت اِنت
مردم ادا «در غربت» اِنت
اسلی وتن مئے جنّت اِنت
« پر از هزاران نعمت» اِنت
نگبهت همۆداں راهت اِنت
دائم په «عیش ءُ عشرت» اِنت
جنّت «سراسر رحمت» اِنت
پروردگارءِ داوت اِنت
نور ءُ «سرور ءُ فرحت» انت
کَسر ءُ کلات ءُ دؤلت اِنت
هورانی گپّ ءُ هلوَت اِنت
شهجۆ ءُ باگ ءُ مِلکت اِنت
پاکێں شراب ءُ شربت اِنت
جْوانێں «لباس ءُ زینت» اِنت
«ربِّ جلیل»ءِ «رؤیت» اِنت
پئیگمبرانی زیارت اِنت
بێلان! بلے که لزّت انت
هرکت کن‌اِت که برکت اِنت
کۆشش شمارا گۆں وت اِنت
انّون شمارا پُرست اِنت
تُهمکارءِ شرّێں مدّت اِنت
جنّت اگه په کیمّت اِنت
پروردگارءِ منّت اِنت
ماجُب په کار ءُ هزمت اِنت
نێکی بهشتءِ کیمّت اِنت
کُرآن هداءِ «حجّت» اِنت
آ که نمازءَ مُجّت اِنت
«پابندِ راهِ » شریَت اِنت
پرمانبرِ مات ءُ پت اِنت
«مشغولِ» پرز ءُ سنّت اِنت
میراس ءُ زِکر ءُ « طاعت» اِنت
کارشَرکَن ءُ نێک‌نیّت اِنت
جاگاه‌ئےِ پاکێں جنّت اِنت
اۆدا په «عزّ ءُ حرمت» اِنت
بے رنج ءُ درد ءُ «علّت» اِنت
اێمن چه مَرگ ءُ مِهنت اِنت
ایمّانءِ شاخ‌ئےِ گئیرت اِنت
بےگئیرتءَ سد لانت اِنت
دائم گۆں براتءَ کنّت اِنت
کارئےِ پَساد ءُ شدّت اِنت
درۆگ ءُ پرێب ءُ تُهمت اِنت
سیتّ ءُ ربا ءُ رشوَت اِنت
«مست از شرابِ شهوَت»اِنت
کپتگ «به خوابِ غفلت» اِنت
شئیتانءِ هاسّێں سنگت اِنت
بےمَزهب ءُ بدآدت اِنت
آئیءِ مسال چۆ دلوَت اِنت
ربّءِ گْورا بے‌اِزّت اِنت
انچۆ هرءَ «در ذلّت» اِنت
رُسوا ءُ شِرّ ءُ شُهرَت اِنت
مردار ءُ سلّ ءُ سِلگت اِنت
«اندر عذاب ءُ زحمت» اِنت
مردان! شمارا مُهلت اِنت
همّت کن‌اِت که انگت اِنت
هر کار په بود ءُ همّت اِنت
تهنا هدا بےهاجت اِنت
«بخشنده ءُ با قدرت » اِنت
***
جامی! مکن «گُفت ءُ گذار»
بێکڈّنێں بۆرءَ بدار
گران‌کیمّتێں گالاں مگْوار
شُت از جهانءَ اێتبار
لبزِ دپ ءُ کؤل ءُ کرار
اسلامءِ کانون ءُ «شعار»
همساهگءِ بند ءُ مئیار
بےهاسِل اِنت دهرءِ کشار
کشّیت دیارسۆچێں لِوار
لیمّرتگ‌اَنت باگ ءُ بهار
سۆتکنت گناهاں دْرچک ءُ دار
وئیرانگ اَنت مُلک ءُ دیار
دنیا چه زُلمءَ بوت تهار
دنز ءُ مُج ءُ گَرد ءُ گُبار
نۆکێں «علامتْ آشکار»
بیگانگ اَنت ترو ءُ نشار
همشیرئێں برات ءُ گهار
چک چه پت ءُ ماتءَ فرار
مرد از جنءَ بوتگ شزار
زالءَ پئییت مردءَ مچار
وارس په داواءَ تئیار
سانگبند چه دورءَ زنگ ءُ زار
جاهل چه دینءَ برکِنار
شئیتانءِ پُرگءَ بوت سْوار
هرچے کنئے گْوانک ءُ تؤار
چکَّ نجنت آ نابکار
دنیا نه‌اۆشتیت یک کرار
مانیت هِکایت یادگار
